Τό Πάσχα ἀποτελεῖ τήν μεγαλύτερη Ἑορτή καί Πανήγυρη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀφοῦ ἑορτάζουμε τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ πού εἶναι τό πλέον λυτρωτικό γεγονός γιά τόν ἄνθρωπο. Προηγεῖται ὅμως ἡ ὑπέρτατη Σταυρική Θυσία τοῦ Θεανθρώπου καί ὅλα ἐκεῖνα τά κοσμοσωτήρια Πάθη, διά τῶν ὁποίων τό ἀνθρώπινο γένος ἀνακλήθηκε ἀπό τή φθορά καί μεταβέβηκε στήν αἰώνια ζωή, ὅπως διακηρύσσει ἡ ὑψηλή ὑμνολογία τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος.
Στήν Σύμη καί τό Μοναστήρι τοῦ Ταξιάρχου Μιχαήλ τοῦ Πανορμίτη, ὁ κάθε πιστός, βιώνει ὅλη τούτη τήν πνευματική ἀτμόσφαιρα σ’ ὅλο της τό μεγαλεῖο, ὑποβοηθούμενος ἀπό τίς κατανυκτικές ἱερές Ἀκολουθίες πού τελοῦνται καθημερινά πρωί καί βράδυ, στό Καθολικό τῆς Μονῆς, ἐνώπιον τῆς θαυματουργῆς Εἰκόνας τοῦ Πανορμίτη.
Ἀναλυτικά δεῖτε τό πρόγραμμα ἐδῶ.
Ἀπό τήν Θ. Λειτουργία τῆς Κυριακῆς τῶν Βαΐων μοιράζονται στούς πιστούς τά βάγια πού ἐδῶ ὀνομάζονται «ματσίδια» καί χρησιμοποιοῦνται ὡς φυλακτά ἤ ὡς θυμίαμα στό λιβανιστήρι τῶν σπιτιῶν, γιά νά ἀποτρέπουν τή βασκανία καί κάθε ἄλλη σατανική ἐνέργεια. Καθημερινά, ὅταν πιά ὁ ἥλιος βουλιάξει στήν θάλασσα πίσω ἀπό τό μύλο τῆς Μονῆς, τό πανύψηλο καμπαναριό τοῦ Πανορμίτη προσκαλεῖ τούς προσκυνητές στίς Ἀκολουθίες τοῦ Νυμφίου. Τήν Μεγάλη Τετάρτη τό ἀπόγευμα, ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας τελεῖ τό Ἱερό Εὐχέλαιο, στό ὁποῖο προσέρχονται ὅλοι οἱ παρευρισκόμενοι, γιά νά χρισθοῦν μέ τό ἁγιασμένο ἔλαιο τοῦ Μυστηρίου, «εἰς ἴασιν ψυχῆς τε καί σώματος».
Ἰδιαίτερη εἶναι ἡ Θ. Λειτουργία τῆς Μεγ. Πέμπτης, ἡμέρας κατά τήν ὁποία παρεδόθη τό Μυστήριο τῆς Θ. Εὐχαριστίας στούς Ἁγίους Μαθητές καί Ἀποστόλους. Στό νησί παραδοσιακά αὐτή τήν μέρα μαγειρεύονται λαδερά «γιαπράκια», γιά νά τονισθεῖ ἀκριβῶς ἡ ἀξία τοῦ Μυστηρίου. Τό βράδυ τό σκηνικό ἀλλάζει. Ἡ κατανυκτική Ἀκολουθία τῶν Ἁγίων Παθῶν καί ἡ ἔξοδος τοῦ Ἐσταυρωμένου, συγκεντρώνουν στήν Μονή ἑκατοντάδες πιστῶν, ντόπιων καί ξένων, πού ἐπιθυμοῦν νά συμμετάσχουν στά δραματικά γεγονότα τοῦ Θείου Πάθους, ὅπως αὐτά ἐκφράζονται στήν ὑμνογραφία καί τά δρώμενα τῆς ἡμέρας. Ὅλη τήν ὑπόλοιπη νύχτα γυναῖκες τοῦ νησιοῦ ψάλλουν τά λεγόμενα «μοιρολόγια» τοῦ Χριστοῦ, μέ τόν παραδοσιακό τρόπο πού τά διδάχτηκαν ἀπό τίς προηγούμενες γενιές. Ἀκολουθεῖ τό στόλισμα τοῦ Ἐπιταφίου μέ φρέσκα λουλούδια καί λεμονανθούς ἀπό τά περιβόλια τῆς Μονῆς.
Τό ἑπόμενο πρωί πένθιμες κωδωνοκρουσίες δίνουν τό σύνθημα γιά τήν ἔναρξη τῶν κατανυκτικῶν Μεγάλων Ὡρῶν τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς, μετά τίς ὁποῖες τελεῖται ὁ Ἑσπερινός καί ἡ Ἀποκαθήλωση. Τό βράδυ ψάλλεται ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ἐπιταφίου Θρήνου μέ τά Ἐγκώμια, τό «τραγούδι τοῦ Νεκρωμένου Θεανθρώπου». Μοναδική εἶναι καί ἡ ἔξοδος ἀλλά καί ἡ περιφορά τοῦ Ἐπιταφίου γύρω ἀπό τό Μοναστηριακό συγκρότημα δίπλα ἀπό τή θάλασσα τῆς Μονῆς.
Τό Μεγάλο Σάββατο τό πρωί, ἡ ἀτμόσφαιρα ἔχει ἀλλάξει. Οἱ κωδωνοκρουσίες εἶναι πιά χαρούμενες καλώντας τούς προσκυνητές στόν Ἑσπερινό του Πάσχα, ἤ ὅπως εἶναι εὐρύτερα γνωστός, στήν πρώτη Ἀνάσταση. Ἡ Ἀκολουθία διανθισμένη ἀπό τίς προφητεῖες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης πού ἀναφέρονται στό γεγονός τῆς Ἀναστάσεως, χαρακτηρίζεται ἀπό τό παραδοσιακό χτύπημα τῶν καθισμάτων καί στασιδιῶν, γιά νά δηλωθεῖ ἔτσι ἡ ἀποδυνάμωση καί ἡ διάλυση τοῦ Ἅδη καί τοῦ θανάτου.
Τά μεσάνυχτα, τά πάντα μαρτυροῦν τό χαρμόσυνο γεγονός τῆς Ἀνάστασης, τό ὁποῖο δυό χιλιάδες χρόνια τώρα βιώνει ἡ Ἐκκλησία, ὡς μία ἀδιάψευστη πραγματικότητα. Στό προαύλιο, τό χιλιοτραγουδισμένο «πλατύ» του Πανορμίτη, ἔχει στηθεῖ ἀπό τό πρωί τό βάθρο, γιά νά πραγματοποιηθεῖ σέ λίγο ἡ τελετή τῆς Ἀναστάσεως. Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Σύμης, ἀφοῦ ὅλες τίς προηγούμενες μέρες ἔχει χοροστατήσει σ’ ὅλες τίς Ἐνορίες τοῦ νησιοῦ, ἀπόψε θά προεξάρχει στήν Τελετή τῆς Ἀνάστασης ἐδῶ στόν Πανορμίτη καί ἐν συνέχειᾳ θά τελέσει τήν Ἀναστάσιμη Θ. Λειτουργία. Στό τέλος θά εὐλογήσει καί θά προσφέρει στούς πιστούς τά κόκκινα αὐγά. Μετά, ὅλο τό πολυπληθές ἐκκλησίασμα θά ἀνέβει στήν Μεγάλη Τραπεζαρία τῆς Μονῆς, ὅπου θά καθίσει στό Πασχαλινό τραπέζι. Ἐκεῖ προσφέρεται φιλόξενα σ’ ὅλους ἡ παραδοσιακή μαγειρίτσα, οἱ συμιακές «τοῦρτες» (τυρόπιτες), καί τά πατροπαράδοτα ζαχαρένια κουλουράκια.
Τήν ἡμέρα τοῦ Πάσχα τελεῖται ὁ Ἑσπερινός της Ἀγάπης καί ἔτσι κλείνει ἡ μεγάλη αὐτή ἑορτή, πού ὁ καθένας θά ἤθελε νά ζήσει κοντά στόν ἀγαπημένο Ἀρχάγγελο καί τήν ἱστορική Μονή Του.